Na północnym krańcu wsi Szufnarowa, w małym lesie znajduje się skała zwana Dudniaczem, owiana wielowiekową legendą. Jeśli wejdzie się na tę skałę, zaczyna głucho dudnić, jakby była pusta w środku. Na skale tej wg legendy zbudowany był zameczek, w którym mieszkał założyciel wsi, przybyły z północy rycerz Szufnar. Rycerz ów, razem ze swym synem brał udział w wojnach z Tatarami. Gdy jego syn został pojmany w niewolę i zginął w straszliwych męczarniach, ojciec w ramach zemsty pozbawił życia gromadę jeńców przetrzymywanych w podziemiach zamku skazując ich na powolną śmierć głodową.
W chwili śmierci Szufnara rozszalała się burza z piorunami, które spaliły zamek wraz z ciałem starca. Według relacji niektórych mieszkańców pod skałami tymi znajdują się lochy, które prowadziły do oddalonego o ok. 40 km Odrzykonia.