Zabytkowy dworek wraz z pomnikiem i zabytkową szkołą w Kobylu

Wzniesiony w latach 1922–1923 na miejscu starego, pochodzącego prawdopodobnie z I poł. XIX w. Pierwotny dworek znajdował się kolejno w posiadaniu Golczewskich, do 1920 r. Bielińskich, potem Edmunda Bohaczka, a następnie jego córki Anny Liszcz. Z pierwotnego budynku zachowały się piwnice sklepione kolebkowo. Dwór otoczony jest resztkami parku z pozostałościami starego drzewostanu: dęby, lipy, akacje, graby. Obok dworku stoi niski budynek średnich rozmiarów, kryty czerwoną dachówką, w którym od 1930 r. do końca II wojny światowej mieścił się bardzo dobrze funkcjonujący zakład serowarski.

Budynek szkoły podstawowej pochodzi z początków XX w., a dokładniej jego starsza część. Budynek jest parterowy, murowany, potynkowany. Ściany ozdobione są profilowanym gzymsem podkopowym wspartym na krokszynach.