Kościół parafialny w Łączkach Jagiellońskich to jeden z piękniejszych w regionie przykładów budownictwa barokowego. Obecna świątynia, pochodząca z lat 1748-1750, powstała na miejscu drewnianej budowli, a jej fundatorem był kasztelan małopolski Adam Pełka.
Rozbudowana i wyremontowana w XIX w. odznacza się prostotą architektury, zwartością bryły i oszczędną, stosowaną z umiarem, dekoracją architektoniczną.
Kościół jest jednonawowy z krótkim, trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Obok prezbiterium znajduje się zakrystia i skarbczyk, wzniesiony w 1876 r. Elewacja zewnętrzna o zaokrąglonych narożach, z wysoko umieszczonymi oknami. Fasada zachodnia z dobudowaną w 1953 r. kruchtą, zwieńczona jest trójkątnym szczytem. Po bokach, w niszach, stoją późniejsze posągi świętych, a w polu środkowym, nad kruchtą – płaskorzeźba z XX w. przedstawiająca Matkę Boską z Dzieciątkiem. Wnętrze zostało wyposażone kosztem fundatora kościoła w latach 1750 - 1777. Ołtarz główny posiada sześć potężnych kolumn. Boczne ołtarze ujęte ażurowymi uchami.
Lewy ołtarz wzbogacony został dwoma figurami świętych, rzeźbionych z lekkością i finezją, właściwą sztuce rokoka. Ambona z rzeźbami czterech ewangelistów, zapleckiem w formie kotary, podtrzymywanej przez dwa anioły i baldachimem zwieńczonym figurą Zmartwychwstałego Chrystusa. W swoim wnętrzu, w podziemiu, skrywa kryptę grobową fundatora - Adama Pełki, którą odsłonięto w 2008 r. w czasie prac remontowych. Potężny mur, otaczający dziedziniec, otwory pod dachem kościoła sugerują, że obiekt, poza funkcjami sakralnymi, mógł pełnić rolę obronną, dając schronienie mieszkańcom podczas częstych w tej okolicy napadów beskidzkich zbójeckich watah, a nawet przed łupiącymi wsie zdemoralizowanymi grupami żołnierzy różnych armii.