Obecny kościół parafialny pw. Św. Anny w Niewodnej został wybudowany w latach 1921 - 1924 dzięki staraniom ks. Jana Baraniewskiego. Kościół poświęcono w 1924, a uroczyście konsekrował go 27 czerwca 1927 r. sufragan przemyski bp Karol Józef Fiszer.
Kościół św. Anny jest budowlą neogotycką, o typowej, powszechnej, chociaż nie pozbawionej uroku architekturze. Czworoboczna masywna wieża, nakryta wysokim pobitym blachą dachem, góruje nad pagórkowatym terenem. W trójnawowe bazylikowe wnętrze, ozdobione współczesną ornamentalno – figuralną polichromią wprowadzono starsze, XVII – wieczne elementy: trzy ołtarze, ambonę, chrzcielnicę i chór muzyczny.
Wszystkie, jednolite stylowo, dekorowane rokokowym ornamentem, stanowią część wyposażenia nie istniejącej świątyni. Bogactwo i elegancja dekoracji przyciągają wzrok, zachwycają finezją rysunku i mistrzostwem wykonania. Ołtarz główny zajmuje szerokość i wysokość prezbiterium, mieści w polu środkowym pochodzące z II połowy XVII wieku malowane przedstawienie świętej Anny Samotrzeć. Ołtarze boczne (XVII w.) są znacznie skromniejsze. Drewnianą chrzcielnicę (XVII w.) o kształcie kielicha nakrywa ażurowa pokrywa zwieńczona rzeźbą Chrztu Chrystusa w Jordanie. Wyposażenie kościoła stanowi cenny pod względem wartości artystycznych zbiór sztuki z okresu późnego baroku.