Zespół dworski w Komborni to ziemiańska siedziba, której historia sięga XVI w. Wraz z zabytkowym parkiem w stylu angielskim, obejmuje obecnie powierzchnię 10 hektarów. Czasy największej świetności tej rezydencji związane są z objęciem jej w 1795 przez Adama Urbańskiego, który uczynił ją siedzibą swojego rodu.
Centralnym punktem zespołu jest murowany dwór z połowy XVII w., pierwotnie zapewne parterowy z dwoma alkierzami po bokach i gankiem na osi głównej. Na przełomie XVIII i XIX dwór podniesiono w środkowej części korpusu, a dawną sień na parterze przemurowano, urządzając obecne salony. Z tego też okresu pochodzą klasycystyczne polichromie na ścianach parteru, podkreślające ich reprezentacyjny charakter.
Końcem XIX w. architektura dworu uległa kolejnym zmianom. Dobudowano ośmioboczną kaplicę, przekształcono oficynę w skrzydło dworu i wybudowano łącznik w postaci przeszklonego ogrodu zimowego. Od strony elewacji południowej dodano taras wsparty na kolumnach.
Charakteryzując się malowniczo zestawionymi bryłami, dwór w Komborni nawiązuje odtąd do nieregularnych willi włoskiego renesansu, na których wzorowała się architektura końca XIX wieku, jako propozycja czegoś pomiędzy dworem a pałacem. I takim podziwiamy go do dzisiaj.
Choć cały zespół dworski nie uległ poważniejszym zniszczeniom w trakcie II wojny, to czasy powojenne nie były dla niego łaskawe. Dopiero w latach 2006 – 2011, gruntownie odrestaurowany pod nadzorem konserwatorskim, został zaadaptowany do nowych funkcji:
Dwór mieści obecnie czterogwiazdkowy, butikowy hotel, a w nim: dwie wykwintne restauracje, luksusowe, stylowo urządzone pokoje oraz zabiegową cześć SPA w dobudowanym skrzydle południowym.
Oficyna Dworska, którą wybudowano w XVIII wieku na innym, istniejącym w tym miejscu budynku, po renowacji w 2011r mieści komfortowe pokoje gościnne.
Oranżerię wybudowano w 2009 r., wzorując się na zabytkowych przykładach tego typu budowli, z innych zespołów pałacowych na Podkarpaciu. Obecnie mieści rekreacyjną część SPA, na którą składa się kompleks basenów, saun i łaźni oraz grota solna.
Stajnie dworskie, pochodzące z połowy XIX wieku, w wyniku prac rewaloryzacyjnych zupełnie zmieniły swoje pierwotne przeznaczenie - mieszczą obecnie nowocześnie wyposażone Centrum Bankietowo – Konferencyjne.
Spichlerz, bodaj najstarszy, element zespołu dworskiego, z uwagi na znaczny stopień zniszczenia, może być podziwiany tylko z zewnątrz - prace w nim zostały zaplanowane w ostatnim etapie renowacji zespołu.
Park, któremu krajobrazowy charakter nadano pod koniec XIX wieku, tworzy ponad 800 zabytkowych drzew oraz kompleks stawów, których układ jest pozostałością dawnej fosy obronnej.