Drewniany kościół pw. św. Katarzyny, wzniesiony w 1672 roku na zlecenie Jakuba i Joachima Rojowskich. Kościół, dzieło cieśli Stanisława Charchułowicza jest jednym z najcenniejszych zabytków w gminie. Niewielka świątynia o szlachetnych proporcjach i skromnej, typowej dla tego budownictwa architekturze, pomimo licznych remontów zachowała urok i klimat XVII-wiecznej budowli. Jednonawowy kościół z węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium, wieżą zachodnią i dwoma niższymi dobudówkami - zakrystią i kruchtą południową, nakrywa stromy, kryty gontem dach. Wewnątrz świątyni podziwiać można XVII wieczny, barokowy ołtarz główny. Zdobią go rzeźby św. Katarzyny, Marii Magdaleny, Jakuba i Joachima oraz malowane przedstawienia św. Katarzyny; nieco skromniejsze są ołtarze boczne. W kościele można zobaczyć także kolekcję zabytkowych sprzętów kościelnych oraz późnogotycką, kamienną chrzcielnicę z XVI w., ambonę i prospekt organowy z XVIII w. Świątynię otacza mur wzniesiony w XIX w. W jego ciąg od zachodu wkomponowano dzwonnicę. Kościół jest zaliczony do Szlaku Architektury Drewnianej.