Wyszukiwarka

Cerkiew greckokatolicka pw. Opieki Matki Bożej w Bonarówce

  

Cerkiew greckokatolicka w Bonarówce pw. Opieki Matki Bożej (obecnie kościół filialny par. rz.-kat. pw. Przemienienia Pańskiego w Żyznowie) usytuowana jest w środku wsi Bonarówka, na niewielkim wzniesieniu w otoczeniu drzew. Drewniana świątynia pochodzi z I poł. XIX w.

Pierwotna cerkiew wzmiankowana na I poł. XVII w. W 1841 r. przebudowała ją miejscowa ludność pod kierownictwem cieśli Jana Liski. W 1945 r. została przemianowana na kościół filialny parafii rzymskokatolickiej w Żyznowie. Obiekt był wielokrotnie przebudowywany, ale po remoncie zrębu ścian w latach 1993–1996 odzyskał pierwotny, jednorodny wygląd.

Jest to budowla orientowana konstrukcji zrębowej z wieżą słupową. Ściany wzmocnione lisicami, pokryte gontem. Bryła trójdzielna: składa się z zamkniętego trójbocznie prezbiterium, nawy i babińca, do którego dostawiono wieżę z obszernym przedsionkiem. Do prezbiterium (wybudowanego z drzewa pochodzącego z wcześniejszej XVII-wiecznej cerkwi) dobudowano dwie zakrystie. Wieża w całości została obita gontem, a namiotowy dach również wieńczy hełm. Podmurówkę osłania gontowy fartuch.

Wnętrze cerkwi zdobi figuralno-ornamentalna polichromia ścienna wykonana w 1898 r. przez Pawła Bogdańskiego. W 1933 r. przemalowano ją w prezbiterium, autorem nowych malowideł był Paweł Zaporowski pochodzący z Ukrainy. W latach 1997 – 2004 staraniem proboszcza ks. Stanisława Piątka wykonano gruntowny remont wnętrza, przywracając niektóre historyczne elementy architektury oraz przeprowadzono konserwację polichromii.

Wewnątrz zachowana polichromia figuralna, resztki ikonostasu (pod wieżą) z I poł. XVIII w. z dwiema ikonami, malowanymi na desce: „Ofiarowanie Marii w świątyni”(I poł. XVII w.) i „Matka Boska Opieki” (I poł. XVIII w.), rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego (XVII w.), (pod wieżą); Krucyfiks ludowy z XIX w. umieszczony w prezbiterium. Ambona (XIX w.), dzwonek przy drzwiach do zakrystii (1855 rok), krucyfiks (XIX wiek), znajdujący się w kruchcie, ornat rzymski (1655 rok). Warto zobaczyć ikonę Pieta oraz Namiestnej Pokrow znajdujących się w prawym bocznym ołtarzu.

Obok kościoła znajduje się cmentarz założony w I poł. XIX w. Z 38 istniejących nagrobków, najstarszy pochodzi z 1902 roku. Cmentarz uratowano w 2006 r. dzięki staraniom Rady Sołeckiej w Bonarówce.

Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa Inwestujaca w Obszary Wiejskie.
Projekt pn. Aktywna Turystyka Ludnosci Atrakcyjnym Szlakiem o akronimie ATLAS wspólfinansowany ze srodków Unii Europejskiej
w ramach dzialania 421 "Wdrażanie projektów współpracy" objetego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013.
Instytucja Zarzadzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Odpowiedzialność za tresc materiałów informacyjnych ponosi Lokalna Grupa Dzialania Stowarzyszenie "Subregion Magurski – Szansa na Rozwój",
Czarnorzecko-Strzyżowska Lokalna Grupa Działania oraz Stowarzyszenie Lokalna Grupa Dzialania "Liwocz".
Projekt oraz realizacja: KampanieSEO.pl