Drewniany kościół w Sławęcinie pod wezwaniem św. Katarzyny wzniesiony został w 1779 r., powiększony w 1886 r. Jest to jedna z najcenniejszych budowli drewnianych wpisana do rejestru zabytków pod numerem A-223/90. Wartość historyczno-artystyczna świątyni oraz jej wyposażenia wnętrza spowodowała, iż znalazła się ona na europejskim szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego i podkarpackiego.
Pierwotny kościół z I połowy XVI nie zachował się. Źródła historyczne wspominają, że w jego otoczeniu znajdowała się dzwonnica drewniana oraz budynki plebanii, wikarówki, szkoły parafialnej i szpitala dla ubogich. Obecny kościół jest budowlą drewnianą o konstrukcji zrębowej, bezwieżową i jednonawową, wzniesioną na planie prostokąta z węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium i zakrystią od strony północnej. Ściany zewnętrzne oszalowane, dach dwuspadowy, jednokalenicowy z wieżyczką na sygnaturkę, pierwotnie kryty gontem, obecnie obity blachą. Wewnątrz świątyni zachowały się stropy płaskie z fasetą, ściany i stropy zdobione polichromią architektoniczno-figuralną namalowaną przez malarza Wiśniewskiego z Jasła w roku 1890.
Perełkę rzeźbiarsko-stolarskiego wyposażenia wnętrza stanowią dziś trzy nastawy ołtarzowe z końca XVIII. Główna nawa – rokokowa, ufundowana zapewne współcześnie z kościołem około roku 1780, dwie nastawy boczne z końca XIX wieku przeniesione z drewnianego kościoła w Zręcinie oraz późnobarokowa ambona. W rokokowym ołtarzu głównym zachowało się znakomite rzeźbiarskie wyobrażenie Chrystusa Ukrzyżowanego z połowy XVII wieku.
Najcenniejszym elementem wyposażenia wnętrza jest bez wątpienia gotycki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w typie Hodegetrii małopolskiej, z połowy XV wieku. Jest to jeden z najstarszych obrazów tablicowych zachowany w obszarze Polski południowo-wschodniej, umieszczony w neobarokowej nastawie ołtarza bocznego, ustawionego na północnej ścianie nawy.
Odwiedzając kościół warto zobaczyć także pomnik poświęcony żołnierzom poległym podczas II wojny światowej znajdujący się przy wejściu głównym do świątyni. W odległości ok. 100 m od kościoła znajduje się cmentarz parafialny a na nim m.in. kaplica cmentarna hr. Zborowskich zbudowana około 1844 roku a także przepiękne kilkudziesięcioletnie grobowce i groby zasłużonych dla okolicy m.in. „Borysa” Tadeusza Szymańskiego – żołnierza AK, funkcjonariusza MO zamordowanego w 1945 r., pośmiertnie odznaczonego Krzyżem Virtuti Militari, „Tomka” Wojciecha Kwilosza dowódcy Okręgu Gwardii Ludowej i Armii Krajowej, który zginął w walce z Niemcami w 1944 r., a także zbiorowa mogiła Zawilińskich – Andrzeja, Jana, Władysława rozstrzelanych w egzekucji w 1944 r. w odwecie za akcję zbrojną AK na tabory niemieckie.
Z cmentarnego wzniesienia a także z podwórza kościoła można podziwiać przepiękną panoramę na pobliskie stawy powyrobiskowe, a także położony na wzgórzu cmentarz wojskowy z okresu I wojny światowej w Sławęcinie znajdujący się na Szlaku Frontu Wschodniego I Wojny Światowej.