Bazylika Najświętszej Maryi Panny z La Salette w Dębowcu

Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu jest zwane polskim La Salette. Założyli je Misjonarze Saletyni, ustanowieni przez Kościół stróżami orędzia przekazanego przez Matkę Bożą w La Salette dnia 19 września 1846 r.

Historia sanktuarium dębowieckiego w porównaniu z innymi sanktuariami w Polsce, czy na świecie jest stosunkowo krótka. W 1910 r. w Dębowcu koło Jasła wystawiono na sprzedaż część majątku byłego ministra austriackiego Floriana Ziemiałkowskiego. Saletyni kupili tę ziemię i jeszcze w tym samym roku przystąpili do budowy klasztoru wraz z kaplicą zakonna według projektu architekta diecezjalnego z Przemyśla, inż. Stanisława Majerskiego. 15 września 1912 dziekan żmigrodzki poświęcił kaplicę, a cztery dni później celebrowano w niej pierwszy odpust ku czci Matki Bożej z La Salette.

W 1929 r. z ofiar wiernych została wybudowana Kalwaria Saletyńska, wzorowana na obiekcie z La Salette, przedstawiająca objawienie Maryi Płaczącej, która ukazała się dzieciom, rozmawiała z nimi, przeszła drogę w kształcie litery “S” i uniosła się do nieba. Figury Matki Bożej, Maksymina i Melanii oraz medaliony z plaskorzeźbami stacji drogi krzyżowej zostały sprowadzone z Lyonu.

W maju 1936 r. został poświęcony kamień węgielny pod budowę nowego kościoła dedykowanego Matce Bożej Saletyńskiej. Chociaż budowę ukończono tuż przed drugą wojną światową, dopiero w 1966 r. po naprawieniu zniszczeń wojennych, odbyła się uroczysta konsekracja świątyni.

W 1983 r. wykonano kapliczki różańcowe wokół placu sanktuaryjnego, a w 1996 wybudowano nowy ołtarz polowy, na którym są sprawowane uroczystości odpustowe w trzecią niedzelę maja i września.

Szczególnym kultem wiernych cieszy się Figura Matki Bożej Płaczącej, w bocznej kaplicy sanktuaryjnej. Przedstawia Maryję siedzącą na kamiennym głazie, z twarzą ukrytą w dłoniach i pochyloną do przodu. Została wykonana z drewna lipowego w 1959 r. przez rzeźbiarza Edwarda Kosa, według modelu prof. Franciszka Kalfasa z Krakowa. W roku koronacji Figura przeszła gruntowną konserwację, której dokonał Przemysław Ćwiertnia z Krakowa. Złotą koronę wykonał Lech Dziewulski z Krakowa. Została ona pobłogosławiona w Rzymie przez Jana Pawła II. Dnia 15 września 1996 r. odbyła się koronacja łaskami słynącej Figury. Uroczystość zgromadziła ponad 40 biskupów i około 50 tysięcy pielgrzymów. Koronę nakładał nuncjusz apostolski ks. abp. Józef Kowalczyk.

W dębowieckim sanktuarium znajduje się także posrebrzany relikwiarz z relikwiami ponad 50 świętych i błogosławionych. Ma kształt ściętego pnia drzewa, z którego wyrastają gałęzie i młode pędy - symbol odradzającego się Kościoła. Jest używany podczas najważniejszych celebracji liturgicznych.

Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu decyzją Stolicy Apostolskiej otrzymało tytuł bazyliki mniejszej Najświętszej Maryi Panny z La Salette. Uroczystościom, które odbyły się 20 maja 2012 roku, przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski. Akt nadania tytułu wręczył ordynariusz rzeszowski, bp Kazimierz Górny. To druga, po Sanktuarium Matki Bożej w La Salette, świątynia z takim tytułem na świecie.

Polskie La Salette odwiedza rocznie ponad 700 zorganizowanych grup pielgrzymkowych. Co roku przybywa tu kilkadziesiąt tysięcy pielgrzymów. Głównym celem pracy duszpasterskiej jest szerzenie kultu Maryi z La Salette, sprawowanie posługi pojednania, głoszenie misji i rekolekcji. Przy sanktuarium działa Centrum Pojednania „La Salette”. Od 1987 roku prowadzone jest Międzynarodowe Saletyńskie Spotkanie Młodych, w którym przez tydzień uczestniczy w formacji ponad 2,5 tysiąca osób.